Jumat, 19 April 2019

DIGITALISERING VAN HET KONINKLIJK HUISARCHIEF


ANP - Het Koninklijk Huisarchief bestaat uit ruim honderdduizend analoge kleuren- en zwartwitfoto’s die nooit eerder digitaal naar buiten zijn gebracht. De kleurenfoto’s van de leden van het koninklijk huis, die met name in de jaren ‘60 en ‘70 zijn gemaakt, hebben jarenlang opgeborgen gestaan in archiefkasten. Tot nu.


Foto-expert Peter van den Doel is aan de slag gegaan om dit gigantische foto-archief handmatig uit te zoeken en te digitaliseren. De foto’s zijn afkomstig van de agentschappen NFP, Benelux en Capital press. Dat deze foto’s juist nu worden gedigitaliseerd heeft te maken met de historische waarde dat het archief krijgt.

Verantwoordelijkheid

Van den Doel vertelt: “Ik ben blij dat ANP zijn verantwoordelijk neemt om dit deel van de Nederlandse geschiedenis naar buiten te brengen. Het gaat om foto’s die in een belangrijke periode van Nederland zijn gemaakt, tot 1975 was Suriname nog een kolonie.”


Suriname als kolonie 

“Een foto die mij is bijgebleven is Beatrix op bezoek in Suriname in 1965. Aan een tafel op wat lijkt een schooltje zie je drie indianen zitten die de vorst niet aankijken. De foto symboliseert als het ware de onderdanigheid aan de vorstin van Nederland. Tot 1975 was Suriname nog een kolonie. Gelukkig is dat nu niet meer het geval”.

Filmende Beatrix 

Een ander opvallend detail dat Peter van den Doel is tegengekomen tijdens het digitaliseren van de foto’s, is de fotograferende en filmende koningin Beatrix.


Van den Doel: “Tijdens haar reizen is de toenmalige koningin vaak te zien met een camera in haar hand. Wat ik persoonlijk een hele leuke foto vind, is een foto waarop te zien is dat Beatrix bij een fotograaf in de tas zoekt naar een nieuw filmrolletje. Blijkbaar was haar eigen filmpje vol, had ze zelf niets meer op voorraad. Deze spontane foto’s maken de leden van het koningshuis minder statisch en een stuk menselijker.”

Sterke familieband 

Wat bovenal is terug te zien in de fotografie is hoe bijzonder hecht de familie is. “Het is de manier waarop ze contact met elkaar maken,” vertelt Peter van den Doel. “Hoe ze elkaar aankijken en aanraken. Je voelt hierdoor de liefde die ze voor elkaar hebben.”

Eén seconde

Het omvangrijke fotoarchief maakt dat Van den Doel er in een razend tempo – van 1 seconde per foto – doorheen moet. Als de foto goed blijkt te zijn, neemt hij nog een seconde langer om de foto beter te bekijken. Binnen 5 seconden moet de geselecteerde foto kort beschreven zijn.


“Door deze manier van werken mis ik natuurlijk wel eens een foto, dat kan helaas niet anders. Het komt ook voor dat ik soms een inschattingsfout maak en dat een foto bij de digitalisering onscherp blijkt te zijn. Ook komt het voor dat ik een bijna identieke foto’s selecteer. Een serie foto’s van hetzelfde onderwerp zit op verschillende plekken in het archief. Anderzijds bevestigt dit wel dat de foto niet mag missen in het digitale archief.”